از روزنامه نگاری غیرانتفاعی حمایت کنید.
معبد مار پر (نشان داده شده) کوچکترین هرم سه گانه غول پیکر در شهر باستانی مکزیک Teotihuacan است.
diegograndi / iStock / Getty Images Plus
نوشته مگی رودریگز
22 اکتبر 2021 ساعت 6:00 صبح
در Teotihuacan، در نزدیکی مکزیکو سیتی، سه هرم غول پیکر بر فراز خیابان اصلی شهر باستانی، خیابان مردگان، بلند شده اند. کوچکترین آنها معبد مار پر است که در لا سیودادلا یا سیتادل، میدان عظیم غرق شده با دیوارهای بلند قرار دارد.
اکنون، بیش از هزار کیلومتر دورتر در پایتخت مایاها یعنی تیکال در گواتمالای کنونی، محققان میدان و هرم کوچکتری پیدا کرده اند که احتمالاً از La Ciudadela و معبد آن الگوبرداری شده است.
تصور می‌شود که تئوتی‌هواکان در سال 378 تیکال را فتح کرد ( SN: 9/27/18 ) . این یافته به شواهدی از نفوذ Teotihuacan بر تیکال می افزاید، این تیم در 28 سپتامبر در Antiquity گزارش می دهد.
ناوا سوگیاما، باستان شناس مردم شناس از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید که در تحقیق جدید نقشی نداشت، می گوید: «طرح معماری نشان داده شده توسط این مطالعه خیره کننده است. برنامه‌ریزی شهری بسیار متعامد با جهت‌گیری خاص اهرام، سبک معماری بسیار مشخصی را به تئوتی‌هواکان می‌دهد و تشخیص هر گونه تأثیر تئوتی‌هواکان در خارج از کشور را آسان می‌کند.
سرفصل‌ها و خلاصه‌ای از آخرین مقالات Science News ، به صندوق ورودی شما تحویل داده شده است
با تشکر از شما برای ثبت نام!
مشکلی در ثبت نام شما وجود داشت.
علاوه بر این، به گفته محققان، سازه‌های تازه‌یافته شش مرحله ساخت و ساز داشتند که بیشتر آنها مربوط به زمانی در بین‌النهرین است که باستان‌شناسان آن را دوره کلاسیک اولیه می‌نامند، که از حدود 300 تا 550 به طول انجامید. شهر مایا در سال 378. اگر درست باشد، شواهد بیشتری به ایده‌ای اضافه می‌کند که دانشمندان دهه‌ها روی آن کار کرده‌اند – اینکه این تمدن‌ها خیلی زودتر از فتح تیکال در تماس بوده‌اند و احتمالاً با یکدیگر تجارت می‌کنند و ارتباطات سیاسی برقرار می‌کنند.
برای کشف معماری پیش از کلمبیا، استفن هیوستون باستان شناس از دانشگاه براون در پراویدنس، ریوی و همکارانش در Proyecto Arqueológico del Sur de Tikal به همراه Pacunam LiDAR Initiative و دانشگاه تگزاس در آستین از یک تکنیک سنجش از دور هوابرد به نام استفاده کردند. لیدار یا تشخیص و محدوده نور.
دیوید استوارت، یکی از نویسندگان این مطالعه، مدیر مرکز Mesoamerica دانشگاه تگزاس در آستین، می‌گوید: «ما می‌دانستیم که این منطقه در گواتمالا برای فرهنگ Teotihuacan مهم است. اما مکانی که بنای الهام گرفته از ارگ در آن قرار دارد در نقشه های قدیمی سایت باستان شناسی تیکال دیده نمی شود زیرا پوشیده از پوشش گیاهی است. استوارت می گوید: «از آنجایی که هیچ سنگ کاری قابل مشاهده ای در آنجا وجود نداشت، تصور می شد که این تپه طبیعی است.
تیم تصمیم گرفت از نزدیک نگاه کند زیرا تپه برای یک سایت مایا غیرعادی به نظر می رسید. استوارت می‌گوید: «از آنجایی که این مکان در مجاورت منطقه‌ای در تیکال بود که در آن بسیاری از مصنوعات به سبک تئوتی‌هواکان در دهه 1980 یافت شد، ما فکر کردیم که سزاوار توجه بیشتری است. پس از بررسی نقشه لیدار، هیوستون دید که نقشه کلی ساختمان ها شبیه سیودادلا و معبد آن در تئوتیواکان است.
هدر مک کیلوپ، باستان شناس دانشگاه ایالتی لوئیزیانا، در کتاب خود در سال 2004 به نام « مایا باستان: چشم اندازهای جدید» اشاره کرد که حضور فراوان معماری و سفال به سبک تئوتیواکان که در تیکال و تعدادی از مکان‌های مایا در سراسر گواتمالا یافت شده است، شواهد گسترده‌ای از تأثیر تئوتی‌هواکان در سراسر بین‌النهرین آمریکاست. سال 400 تا 700. شهر باستانی در مکزیک از حدود 100 تا 750 رشد کرد، اما بسیاری از مردمی که در آنجا زندگی می کردند و اینکه چرا شهر ویران و متروک شد هنوز یک راز است. آزتک ها قرن ها پس از فروپاشی شهر، نام Teotihuacanto را به این شهر دادند.
توماس گاریسون، یکی از نویسندگان و باستان شناسان این مطالعه، همچنین در دانشگاه تگزاس در آستین، می گوید: «تقریباً مانند تئوتیواکان است که محله یا سفارت خود را در تیکال نصب کرده باشد. تحقیقات دیگری به رهبری سوگیاما نشان می‌دهد که «قبل از فتح تیکال نیز حضور دائمی‌تری مایاها در تئوتی‌هواکان وجود داشته است، بنابراین تأثیر احتمالاً به هر دو صورت بوده است».
سوگیاما مجموعه پلازا ستون ها در تئوتیواکان را مطالعه می کند، جایی که محققان سرامیک های مایا و شواهدی از دیوارهای نقاشی شده به سبک مایا پیدا کرده اند. او می‌گوید: «این نقاشی‌های دیواری… قبل از ورود 378 تخریب شدند. "این ما را به تعجب وا می دارد که آیا فتح [تیکال] یکی از آخرین فصل ها بود" در تاریخ طولانی تماس بین مایاها و تئوتیواکانوها.
ادواردو ناتالینو دوس سانتوس، مورخ میان‌آمریکایی در دانشگاه سائوپائولو که در این مطالعه شرکت نکرد، با سوگیاما موافق است. «گردش این سبک‌های معماری باستانی نشان می‌دهد که نخبگان بومی میان‌آمریکایی به هم متصل بوده‌اند. همیشه آثاری از یک فرهنگ را در منطقه‌ای متفاوت در نتیجه یک فرآیند استعمار یا سلطه می‌دیدیم. شاید همیشه اینطور نباشد.»
سوال یا نظری در مورد این مقاله دارید؟ به ما ایمیل بزنید در feedback@sciencenews.org
اس.هوستون و همکاران مجتمع تئوتی‌هواکان در شهر کلاسیک مایا در تیکال، گواتمالا . دوران باستان . 28 سپتامبر 2021. doi: 10.15184/aqy.2021.140.
Meghie Rodrigues یک روزنامه نگار علمی مستقل است که در ایالت پارانا در جنوب برزیل مستقر است و عمدتاً زمین، علوم فیزیکی و تغییرات آب و هوایی را پوشش می دهد.
Science News در سال 1921 به عنوان یک منبع مستقل و غیرانتفاعی اطلاعات دقیق در مورد آخرین اخبار علم، پزشکی و فناوری تاسیس شد. امروز ، مأموریت ما یکسان است: توانمندسازی افراد برای ارزیابی اخبار و جهان پیرامون آنها. این توسط انجمن علوم ، یک سازمان غیر انتفاعی 501 (ج) (3) منتشر شده است که به مشارکت عمومی در تحقیقات و آموزش علمی اختصاص داده شده است.
© Society for Science & the Public 2000–2021. تمامی حقوق محفوظ است.
مشترکین، آدرس ایمیل خود را برای دسترسی کامل به آرشیو اخبار علمی و نسخه های دیجیتال وارد کنید.
مشترک نیستید؟
الان یکی شو

source