رویدادهای Dansgaard-Oeschger نوسانات سریع آب و هوایی است که در آخرین عصر یخبندان رخ داده است. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این ناپایداری‌ها زمانی رخ می‌دهند که مقادیر CO 2 در جو بین 190 تا 225 ppm، "پنجره بی‌ثباتی" بود.
[در ویدئو] قطب شمال که توسط فلوریان لدوکس فلوریان دیده شده است، پس از دو ماه سفر به مجمع الجزایر سوالبارد به Futura تحویل داده می شود. او به ما می گوید که چگونه طبیعت را درک می کند و چرا آنقدر مهم است.
اجرام مختلف زمین شناسی به طور مداوم دما را در طول زمان ثبت می کنند و به عنوان حافظه زمین عمل می کنند. تجزیه و تحلیل این آرشیوها امکان به دست آوردن مقادیر دقیق دما از گذشته و در نتیجه بازسازی تاریخ آب و هوای زمین در یک دوره قابل توجه را فراهم می کند.
با بازسازی آب و هوای زمین، می بینیم که بین دو حالت آب و هوایی عمده که به وجود یا عدم وجود یخ در قطب ها بستگی دارد، در نوسان است: اولین موردی وجود دارد که تحت سلطه دمای سرد جهانی است و با وجود یخ در قطب ها مشخص می شود. عصر یخبندان؛ و دومی که تحت سلطه دماهای گرم جهانی است و با نبود یخ در قطب ها مشخص می شود که دوره بین یخبندان نامیده می شود.
نوسان بین دوره یخبندان و بین یخبندان بسیار طولانی است و در یک چرخه 100000 ساله رخ می دهد. هرگز یک انتقال خطی و پایدار را نشان نمی دهد. تغییرات ناگهانی و حتی چشمگیر در دماهای گذشته مشاهده می شود.
برای مثال، در طول آخرین عصر یخبندان، این تغییرات سریع دما "رویدادهای Dansgaard-Oeschger " (یا رویدادهای DO ) نامیده شدند. اینها تغییراتی هستند که دوره های گرم تری را ایجاد می کنند – در طول آخرین دوره سرد – و سپس به تدریج به فاز سرد پایدار باز می گردند. بنابراین سیستم اقلیمی یک حالت دو پایداری را اتخاذ می کند، یعنی دو حالت آب و هوایی پایدار که می توانند از یکی به دیگری تغییر کنند.
در رژیم نوسانی، زمان بین انتقال آب و هوا توسط تغییرات زمانی در وضعیت اقیانوس، جو و یخ دریا کنترل می‌شود. تغییرات آنها به نوبه خود با فشار غلظت CO 2 کنترل می‌شود. © Marc Pelissier، Adobe Stock
این رویدادهای DO 25 بار در طول آخرین عصر یخبندان ظاهر شدند و در قطب شمال که دمای آن در چند دهه به 16 درجه سانتیگراد رسید، پیامدهای قابل توجهی داشت. این رویدادها نسبتاً مرموز هستند و بسیاری از سؤالات را بی پاسخ می گذارند. دانشمندان نمی دانند چه چیزی باعث آنها می شود، چقدر دوام می آورند، چقدر قوی هستند یا چرا منظم به نظر می رسند.
گیدو وتورتی و همکارانش در موسسه نیلز بور (NBI)، دانشگاه کپنهاگ در دانمارک، به بررسی آن پرداختند و به این نتیجه رسیدند که سطوح CO 2 تأثیر زیادی دارد. در مطالعه خود که در Nature Geoscience منتشر شد، آنها با دو مدل آب و هوایی کار می کنند که در نهایت رفتار جهانی مشابهی را نشان می دهند که با داده های زمین شناسی به دست آمده مطابقت دارد.
آنها دریافتند که ناپایداری در سیستم آب و هوا (رویدادهای DO) زمانی رخ می دهد که مقدار CO 2 در جو بین 190 تا 225 قسمت در میلیون ( ppm ) باشد. بنابراین آنها نشان می دهند که وقوع این رویدادهای آب و هوایی ناگهانی توسط CO 2 به روش زیر کنترل می شود: سیستم آب و هوایی زمانی ناپایدار می شود که سطح CO 2 بین 190 تا 225 ppm تقریباً باشد.
درک وقایع DO دشوار است. وتورتی و تیمش نشان می‌دهند که گرمایش سریع و ناگهانی می‌توانست توسط یک «پنجره بی‌ثباتی» CO2 کنترل شود . © TiPES، HP
بالای 225 پی پی ام، آب و هوای اقیانوس اطلس شمالی حالت گرم و پایداری را نشان می دهد. زیر 190 ppm در حالت سرد و پایدار است. اما بین این دو سطح، سیستم آب و هوا وارد « پنجره بی‌ثباتی» می‌شود که در آن بین دوره‌های سرد و گرم جابجا می‌شود.
به گفته Vettoretti، این مطالعه مهم است زیرا نشان می دهد که تحت سطوح مختلف غلظت CO 2 در جو، دماها می توانند به سرعت و غیرقابل پیش بینی واکنش نشان دهند. درک این موضوع ضروری است که آیا افزایش فعلی سطح CO 2 باعث جهش های ناگهانی در آب و هوا و حتی تبدیل آن به یک وضعیت غیرقابل برگشت جدید می شود یا خیر.
!
از ثبت نام شما سپاسگزاریم.
خوشحالم که شما را در جمع خوانندگان ما دارم!
در آخرین عصر یخبندان روی زمین چقدر گرم بود؟
