برای دهه ها، محققان در تلاش بوده اند تا ببینند زندگی در گرانش صفر چگونه کار می کند. بیشتر در ایستگاه فضایی بین المللی شناخته شده است، اما گاهی اوقات می توانید با پروژه های گلخانه ای مداری روبرو شوید. PlantSat که روز دوشنبه در مدار قرار گرفت، کوچکترین آنهاست.
[در ویدئو] طعم سالاد فرازمینی در ایستگاه فضایی بینالمللی برای اولین بار، فضانوردان سالادی را میخورند که کاملاً در شرایط بیوزنی رشد کرده است. یک رویداد تاریخی که توسط ناسا در طی این ویدئو جاودانه شده است.
PlantSat یک پروژه دانشگاهی شیلیایی از آزمایشگاه اکتشاف فضا و سیاره (Spel) دانشگاه شیلی است. این یک نانوماهواره با وزن نزدیک به سه کیلو و به اندازه یک بطری آب است. این یک مکعب است، یعنی واحدهای حجم – 1U – مکعب هایی با ضلع 10 سانتی متر هستند. PlantSat یک مکعب 3U است: 10*10*30 سانتی متر که یک سوم آن به گلخانه اختصاص دارد.
PlantSat یکی از سه مکعبی از دانشگاه شیلی است که به مدار پرتاب شده است. در واقع، آنها در تاریخ 1 آوریل با موشک فالکون 9 اسپیس ایکس به فضا رسیدند. مانند دو مکعب دیگر، PlantSat روی یک استقرار مداری که توسط شرکت خدمات درون مداری ایتالیایی D-Orbit هدایت می شد، نگهداری می شد. پس از رها شدن از فالکون 9، استقرار مداری به تنهایی پیش از پرتاب PlantSat به مدار نهایی خود، ده روز بعد، در ارتفاع 550 کیلومتری حرکت کرد. دو مکعب دیگر بعداً مستقر خواهند شد.
❗️به روز رسانی ماموریت❗️ION با موفقیت PlantSat، CubeSat توسط @UChile_Beauchef @SPEL_UCHILE را در مدار عملیاتی خود مستقر کرد؟؟؟؟
این رشد یک گیاه در LEO را در محیطی که شرایط را در #مریخ تکرار می کند، مطالعه خواهد کرد.
????موفق باشید و با تشکر از پرواز با ION؟؟؟؟ pic.twitter.com/9WaN2332Uz
اگر تنها یک سوم از حجم PlantSat به گلخانه اختصاص داده شود، بقیه زیرسیستمهایی را در خود جای میدهند که عملکرد صحیح مکعب را تضمین میکنند، از جمله باتریهای آن برای منبع تغذیه آن، که دومی با استفاده از پنلهای خورشیدی کوچکی که در کنارهها قرار گرفتهاند، شارژ میشود. از ساختار
دانشگاه شیلی ایده های بیشتری دارد. هدف کل این آزمایش این است که ببینیم یک گیاه روی سطح همسایه قرمز ما چگونه عمل می کند. برای این کار، شما به محیطی با گرانش کم (در مریخ، معادل 40 درصد گرانش زمین) و در معرض تشعشع نیاز دارید، زیرا میدان مغناطیسی بسیار ضعیف مریخ تقریباً هیچ حفاظتی ایجاد نمی کند و محتوای کم جو در مقایسه با آن کمی عمل می کند. روی زمین.
محققان یک گیاه کاندید مناسب پیدا کرده اند: Tillandsia. این گیاه کوچکی است که می تواند در شرایط سخت و با منابع کمی در قله های آند یا صحرای آتاکاما زنده بماند. علاوه بر این، این گیاه برای زندگی نیازی به کاشت ندارد. او به ویژه به حداقل اکسیژن نیاز دارد که با استفاده از یک سیستم الکترونیکی در گلخانه پخش می شود. به گفته دانشگاه شیلی، برخی از میکروارگانیسمها نیز در محفظه کوچک وجود خواهند داشت که میتوانند تخریب شوند و در نتیجه منابع را به Tillandsia بیاورند.
تصویری (به زبان اسپانیایی) از ویژگی های مختلف PlantSat. © دانشگاه شیلی
آزمایشهای گلخانهای فضایی مستقل به دلیل پیچیدگی و نیاز به تدارک آنطور که میتوان در ISS انجام داد، نادر است. در میان جدیدترین آزمایشها از این دست، میتوان گلخانه فضایی آلمان Eu:Cropis را نام برد ، پروژهای بسیار بزرگتر (250 کیلوگرم ) از آژانس فضایی آلمان و در پایان سال 2018 توسط یک فالکون 9 از SpaceX در مدار قرار گرفت. این ماهواره می تواند چرخش خود را بر روی خود تنظیم کند تا گرانش مربوط به اجرام مختلف منظومه شمسی ( ماه یا مریخ) تولید کند. متأسفانه، به دنبال یک نقص کامپیوتر، آزمایش انجام نشد.
همچنین تجربه آژانس فضایی چین در سمت دور ماه با ماموریت Chang'e 4 را به یاد داریم. آنها موفق شده بودند مقداری پنبه روی فرودگر پرورش دهند.
ماهواره Eu:Cropis آژانس فضایی آلمان. © DLR
اگرچه همه این آزمایشها پیچیده هستند، اما با این وجود برای آینده اکتشاف سیارهای سرنشین دار بسیار مهم هستند. آنها به آژانسها کمک میکنند تا برای مثال، برای پشتیبانی از تدارکات یک مأموریت به مریخ، در طول یک مأموریت فضایی چگونه غذا پرورش دهند. به دلیل کمبود فضا برای بردن غذا برای یک ماموریت 18 ماهه (حداقل زمان برای سفر برگشت به مریخ)، فضانوردان باید بتوانند مقداری از غذای خود را پرورش دهند.
PlantSat و تیم SPEL آن. © دانشگاه شیلی، اسپل
!
از ثبت نام شما سپاسگزاریم.
خوشحالم که شما را در جمع خوانندگان ما دارم!
صورت فلکی نانوماهوارههای اینترنت اشیا Kinéis با Rocket Lab به پرواز در میآید
