شرکت H2FLY با فراتر رفتن از ارتفاع 7000 پایی به تازگی رکورد جدیدی را با هواپیمای هیدروژنی خود به ثبت رسانده است. همچنین این اولین هواپیمای پیل سوختی هیدروژنی است که بین دو فرودگاه تجاری پرواز می کند.
[EN VIDEO] هیدروژن آبی، خاکستری، زرد و سبز: تفاوت چیست؟ هیدروژن اغلب با یک رنگ برابر است که بستگی به نحوه تولید آن دارد.
7230 فوت (2204 متر)! این رکورد جدید ارتفاع برای یک هواپیمای هیدروژنی است. این موفقیت در 13 آوریل توسط سازنده آلمانی H2FLY و هواپیمای چهار نفره HY4 آن به دست آمد. این هواپیما همچنین دومین رکورد را به نام خود ثبت کرد که اولین پرواز یک هواپیمای هیدروژنی بین دو فرودگاه تجاری بود. در 12 آوریل، HY4 124 کیلومتر را بین فرودگاه های اشتوتگارت و فردریشهافن طی کرد.
H2FLY از سال 2015 روی سیستم‌های هیدروژنی کار می‌کند و هواپیمای HY4 آن برای اولین بار در سال 2016 پرواز کرد. این هواپیما دارای یک سیستم هیبریدی با یک موتور الکتریکی 80 کیلوواتی است که توسط یک پیل سوختی کار می‌کند. دومی از هیدروژن استفاده می کند که در فشار 5800 PSI (400 بار ) نگهداری می شود و به دو مخزن تقسیم می شود.
این هواپیما همچنین مجهز به باتری‌های لیتیوم یونی است که در زمان اوج مصرف و به‌ویژه در هنگام برخاستن، نیروی بیشتری را فراهم می‌کند. HY4 دارای سرعت کروز 145 کیلومتر در ساعت با بردی است که می تواند با حداقل بار و شرایط بهینه به 1500 کیلومتر برسد.
با این رکورد جدید، این شرکت می‌خواهد « عصر بدون آلایندگی و سفرهای هوایی پایدار » را آغاز کند. بر اساس عملکرد HY4 ، H2FLY انتظار دارد حداکثر تا سال 2025 یک هواپیمای 40 نفره دورنیر 328 را به موتور هیدروژنی مجهز کند و به 2000 کیلومتر برسد.
هواپیمای الکتریکی HY4 که توسط محققان آلمانی ساخته شده است، با استفاده از پیل سوختی، بردی بیش از 750 کیلومتر دارد. این خودروی چهار نفره با ظاهر عجیب اولین پرواز خود را انجام داده است. هدف طراحی یک هواپیمای ترابری منطقه ای 19 نفره با انتشار صفر است. پشت این پروژه: ایرباس، زیمنس و 20 دانشگاه…
مقاله ژان لوک گودت ، منتشر شده در 1395/06/10
یک ماشین عجیب در 29 سپتامبر 2016 از فرودگاه اشتوتگارت به پرواز درآمد. این دستگاه دو بدنه شبیه دو هواپیما است که مانند دوقلوهای سیامی ، با یک بال مشترک، حامل یک موتور و یک ملخ، به یکدیگر متصل می شوند. HY4 صدای کمی تولید می کند: موتور 80 کیلووات برقی است. هنگام برخاستن، فازی که مصرف زیاد است، باتری لیتیوم یونی است که برق را تامین می کند. اما در حین پرواز، یک پیل سوختی ، هیدروژن را از یک مخزن که در دمای پایین نگهداری می شود، می کشد، در اثر واکنش با اکسیژن موجود در هوا ، جریان الکتریکی تولید می کند و بخار آب آزاد می کند. نتایج اعلام شده اما باید تایید شوند: 145 کیلومتر در ساعت کروز، 200 کیلومتر در ساعت اوج و برد 750 تا 1000 کیلومتر.
باید اعتراف کرد که هواپیمای الکتریکی چیز جدیدی نیست. بسیاری از تولیدکنندگان، کوچک یا بزرگ، سال‌ها آن را امتحان کرده‌اند و اکسپدیشن Solar Impulse ، که یک تور جهانی را با استفاده از انرژی خورشیدی به پایان رساند، نیازی به معرفی ندارد. استفاده از پیل سوختی برای تامین برق هواپیما نیز جدید نیست. در سال 2007، ما SmartFish را ارائه کردیم، مدلی در مقیاس که زمانی به یک موتور الکتریکی و یک سلول سوختی مجهز شده بود به "HyFish". این تحول قبلاً در اشتوتگارت، در کارگاه‌های DLR ، Deutsches Zentrum für Luft-und Raumfahrt ، یک مؤسسه تحقیقاتی هوانوردی رخ داده بود.
این تیم در اطراف HY4 خود، یک هواپیمای چهار نفره که "سوخت" آن هیدروژن است. این دستگاه فقط آب را در جو آزاد می کند، اما ابتدا باید این هیدروژن تولید شود. © H2Fly، DLR
مهندسان آلمانی اصرار کردند. محققان دانشگاه اولم دستشان را کثیف کردند و DLR برنامه تحقیقاتی گسترده ای را در مورد هوانوردی الکتریکی با ایرباس و زیمنس به عنوان شرکای صنعتی و به عنوان حمایت علمی با کمک 20 دانشگاه و مرکز تحقیقاتیانجمن هلموتز آغاز کرد. HY4 بر اساس یک هواپیمای الکتریکی تجاری به نام Taurus Electro از شرکت چک Pipistrel ساخته شده است. این Taurus در واقع یک "موتورگلایدر" است، به عبارت دیگر یک گلایدر ، با طول بال های بزرگ 14.97 متر و یک موتور کم قدرت (30 کیلو وات در کروز، در این مورد). تیم H2Fly که این پروژه را رهبری می کند، دو تاروس را گرد هم آورد تا موتور، پیل سوختی و باتری را حمل کند و وزن کل آن به 1500 کیلوگرم برسد. این فرآیند مبتکرانه است و مانند تیم Solar Impulse از ساخت هواپیما از ابتدا جلوگیری کرد.
نتیجه یک هواپیمای چهار نفره است که برای یک هواپیمای الکتریکی استثنایی است. با این حال، هدف نهایی پیشنهاد موتورگلایدر اوقات فراغت نیست. ایرباس و زیمنس چندین سال است که روی موضوع هوانوردی الکتریکی کار می کنند. به عنوان مثال، ایرباس، نمونه اولیه E-Fan را تولید کرد که در آخرین نمایشگاه هوایی پاریس ارائه شد، در حال مطالعه پیل سوختی برای A320 Neo خود است و همچنان ادعا می کند که روی پروژه یک هواپیمای ترابری کم ظرفیت کار می کند. DLR در بیانیه مطبوعاتی خود همین موضوع را بیان می کند و تخمین می زند که موتور الکتریکی برای هواپیماهای تاکسی کوچک برای مسافت های کوتاه، در مقیاس منطقه ای، تا "19 صندلی" مناسب است. سپس یافتن ابزاری برای تولید مقادیر زیادی هیدروژن، در صورت امکان به غیر از نیروگاه های سوخت فسیلی، باقی خواهد ماند. در این صورت این هواپیماها واقعاً «آلودگی صفر» خواهند داشت.
!
از ثبت نام شما سپاسگزاریم.
خوشحالم که شما را در جمع خوانندگان ما دارم!
Taurus Electro G2، یک موتور الکتریکی گلایدر که در خورشید شارژ می شود
